آخرین روز مهر ، جمعی از فرزندان دشتستان عازم « بوم بلند » یکی از نقاط کوهستانی شرق برازجان شدند . مرا نیز خوانده بودند که سعادت یار نبود . وقتی عکس ها یشان را دیدم ، فی البداهه  احساسم را به اشتراک گذاشتم :

برای عزیزانی که دیدار تصویرشان حسرت و نشاط را هم زمان در من  جاری کرد

مهر و نفسِ بهارِ بی پایان خوش

آیینه ی چشمه و رخِ یاران خوش

خورشیدِ زلالِ رویتان تابنده

بر بامِ بلندِ سبزِ دشتستان خوش

30 مهر 95

 نوشته شده توسط محمد غلامی در چهارشنبه 95/8/5 و ساعت 7:0 عصر | نظرات دیگران()